وبلاگ تکی

پلان های باز زمانی در بین طراحان خانه بسیار محبوب بودند، اما این محبوبیت در چند سال اخیر دستخوش تغییراتی شده است. اگرچه هنوز هم طراحی پلان به صورت باز دارای مزایای بسیاری است، اما برای انجام این کار باید جنبه های منفی آن مانند تخریب دیوارها و ایجاد یک فضای باز بزرگ را در نظر بگیرید. در ادامه این مقاله، ما به تاریخچه پلان باز، مزایا و معایب، نکات مهم طراحی پلان باز و معرفی چند مورد از آن‌ها می پردازیم. اما قبل از هر چیزی، بیایید دقیقاً تعریف کنیم که پلان باز  چیست.

پلان باز  چیست؟

پلان باز که در برخی موارد ممکن است با عنوان پلان آزاد نیز شناخته شود؛ یک رویکرد طراحی است که برای فضاهای باز و بزرگ به کار می رود و استفاده از دیوارهای جداکننده و اتاق های بسته را به حداقل می رساند. این روش دیزاین پلان، برخلاف یک پلان طبقه سنتی یا استاندارد که در آن اتاق‌های جداگانه با استفاده از درها جدا می‌شوند و با راهروها به هم متصل می‌شوند، طراحی می شود. سازه هایی که در آن‌ها پلان بندی به صورت باز یا آزاد صورت می گیرد، با استفاده از تیرهای سنگین، قاب‌های فولادی، ستون‌ها، طاق‌ها و نیم دیوارها ساخته می شوند. این تکنیک های ساخت و ساز سبب ایجاد فضاهای باز بزرگ می شود و در عین حال یکپارچگی ساختاری ساختمان را تضمین می کنند.

تاریخچه پلان باز

ایده زندگی در محیط های باز برای اولین بار در سال های پس از جنگ جهانی رایج شد. با افزایش خانواده هایی که فرزندان بیشتری داشتند، زندگی در فضاهای بزرگ و رسمی جای خود را به سبک زندگی معمولی داد. دهه 1950 یک ایدئولوژی اجتماعی رسمی و آرام‌تری را به ارمغان آورد که صاحبان خانه از آن استقبال کردند. به این ترتیب پیوند خانواده، معاشرت و سرگرمی بر حریم خصوصی و جداسازی اولویت داده شد. نوآوری در سیستم های گرمایش مرکزی و فناوری عایق کاری نیز سبب مؤثرتر شدن این سبک زندگی شد. دیگر وجود فضاهای بسته برای به حبس گرمای اجاق‌ها یا شومینه‌ ها ضروری نبود. همچنین سازندگان و طراحان متوجه شدند که می توانند با فشرده کردن عملکرد یک خانه استاندارد ابعاد کمتر، در پول خود صرفه جویی کنند. مصالح ساختمانی و تکنیک‌های بهبود یافته نیز ساخت خانه‌های پلان باز را آسان‌تر و سریع‌تر از همیشه ساخت.

مزایای طراحی پلان باز

طراحی خانه های پلان باز دارای مزایای متعددی است. در ادامه مهم‌ترین مزایای زندگی در یک خانه با پلان باز است :

• ارتباطات بهبود یافته : چه در حال برگزاری یک مهمانی باشید، چه با خانواده خود صحبت کنید یا روی یک پروژه کار کنید، یک فضا با پلان باز سبب می شود افراد راحت تر دور هم جمع شوند و همکاری را آسان تر می کند.
• نور بهتر : دیوارها جلوی نور را می گیرند و اتاق هایی با پنجره های کوچک گاهی ممکن است تاریک به نظر برسند. یک طرح باز اجازه می دهد تا نور از کل خانه شما عبور کند تا حال و هوای آرام تری داشته باشید.
• تهویه عالی : فضاهای باز بزرگ کمتر گرفتگی دارند و جریان هوا را افزایش می دهند. این امر به جلوگیری از رطوبت کمک می کند و باعث می شود خانه شما در تابستان خنک تر شود.
• زندگی انعطاف ‌پذیرتر : با دیوارهای کمتر، تنظیم مجدد مبلمان آسان‌تر است. همچنین یک فضای باز بزرگ به شما امکان می دهد مناطقی چند منظوره در خانه خود ایجاد کنید.
• استفاده حداکثری از فضای موجود : از بین بردن یک دیوار جداکننده، فضای بیشتری برای کف ایجاد می کند. یک اتاق بزرگ یک نفره، متراژ و مساحت بیشتری نسبت به چندین اتاق تقسیم شده (در یک قطعه زمین) فراهم می کند.
• رفت و آمد راحت : حذف راهروها و درها حرکت در محیط خانه را آسان تر می کند. این امر برای خانواده های پر جمعیت می تواند بسیار کارآمد باشد.

معایب طراحی پلان باز

در کنار مزایای بسیار، طراحی یک محیط به صورت باز می تواند معایبی نیز داشته باشد. به طور کلی، طراحی پلان باز دارای اشکالات زیر است:

• سر و صدای بیشتر: با وجود تعداد دیوارهای کمتر و محدودیت جلوگیری از صدا، یک خانه پلان باز می تواند محیطی پر سر و صدا ایجاد کند. اگر نیاز به مطالعه یا چرت زدن روی مبل دارید، استفاده از این روش طراحی برای شما ایده آل نخواهد بود.
• هزینه بالای گرمایش : گرم کردن یک فضای باز بزرگ نسبت به گرم کردن یک محیط کوچک و بسته می تواند دشوارتر باشد. از همین رو، ممکن است در طول ماه های زمستان شاهد افزایش هزینه ها باشید.
• محیط به هم ریخته تر : در محیطی با پلان باز، معمولاً همه وسایل و تجهیزات قابل روئیت هستند. از همین رو، محیط داخلی ممکن است خیلی سریع به هم ریخته شود.
• حریم خصوصی کمتر : همه ما لحظاتی داریم که باید از همه چیز دور شویم و زمانی را برای تنهایی داشته باشیم. اما در یک خانه با پلان باز فضای محدودی برای پنهان شدن خواهید داشت.

نحوه پیکربندی و طراحی محیط پلان باز

وقتی صحبت از طراحی محیط های پلان باز می شود، روش های متنوعی وجود دارد که می توانید از بین آن‌ها یکی را انتخاب کنید. در ادامه به معرفی برخی از رایج ترین این موارد خواهیم پرداخت.

آشپزخانه، نشیمن و غذاخوری

طراحی آشپزخانه، نشیمن و غذاخوری به صورت پلان باز، یکی از محبوب ترین روش های دیزاین به شمار می رود. طراحی این سه منطقه به صورت مشترک برای مهمانی های شام بسیار مناسب است و به شما امکان می دهد ضمن پذیرایی از مهمانان، در آشپزخانه نیز آشپزی کنید. این امر به اعضای خانواده یا مهمانان اجازه می‌ دهد بعد از صرف غذا روی مبل بنشینند و با صاحب خانه هم صحبت شوند.

آشپزخانه و غذاخوری

اگر ترجیح می دهید فضای استراحت را جدا نگه دارید، اشتراک آشپزخانه و اتاق ناهارخوری یکی دیگر از گزینه های استفاده از پلان باز است. این امر به شما امکان می دهد صدا و بوی تهیه غذا را از بقیه قسمت های خانه جدا کنید. در این نوع طراحی، اغلب یک جزیره یا شبه جزیره مرزی بین آشپزخانه و ناهارخوری ایجاد می شود.

آشپزخانه، نشیمن، غذاخوری و اتاق خواب

برای داشتن یک خانه کامل با پلان باز، می توانید همه بخش ها به جز حمام را با یکدیگر ترکیب کنید. این روش پیکربندی، باعث می شود فضای آپارتمان های کوچک به حداکثر برسد و یک انتخاب عالی برای زوج ها به شمار می آید. برای حفظ حریم خصوصی می توانید از یک جداکننده موقت برای اتاق خواب خود استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که این کار برای جلوگیری از سر و صدا می تواند مؤثر باشد.